Sevgili İtalya severler,
Pandemi zamanında, Pegasus’un promosyon kampanyasından gidiş dönüş 2 kişi toplam 1500 TL’ye bilet satın almıştık (Nisan ayı için) fakat Pegasus nedensizce biletlerimizi iptal edince, 15 - 25 Temmuz tarihleri için biletlerimizi ücretsiz güncellemiştik.
Yaza girerken vize başvurularında büyük bir yoğunluk olduğunu duyunca 27 Mayıs günü hızlıca vize randevusu almaya çalıştık ve ilk müsaitlik olan 21 Haziran günü için randevuyu alabildik. 21 Haziran’da yaptığımız vize başvurusu sonucu da 30 Haziran’da belli oldu. İki haftalık yoğun bir gezi planlama mesaisinin sonunda İtalya'ya kavuşacağım gün geldi çattı 😍
15 Temmuz 2022 Cuma günü saat 11:55’te İstanbul’dan uçağa binip, oranın saati ile 13:45'te Roma Fiumicino Havalimanı’na indik. Oradan Roma Termini’ye (Roma Merkez Tren İstasyonu) gelmek için iki tip tren var, ücreti yüksek olup durmaksızın kısa sürede giden ve çok daha rahat olan tren, diğeri de ucuz alternatif olup iki katı sürede aktarmalı olarak giden. Biz ilk aşamada bunun farkında değildik, dönerken bileti makineden almaya çalıştığımızda fark ettik; zira geldiğimiz gün makineden alma riskine girmeyip oradaki turist bürosundan alınca, bize direkt kişi başı 14 Euro olan ve yarım saatte giden pahalı alternatifi sattı.
Trende ilk falsomuz maskesiz olmamız oldu, kontrol görevlisi hem bileti kontrol etti hem de maske takmamızı istedi, meğer tekrar yükselen covid vakaları sebebiyle toplu taşımada maske takmak yeniden zorunlu hale getirilmiş. Yanımızda maske olmadığı için çareyi Kadir’in bafları takmakta bulduk 🤪
Roma Termini’ye indikten sonra, oraya yürüme mesafesi olarak 5-10 dakikalık bir yerde tuttuğumuz daireye doğru yürümeye başladık. Tüm konaklama noktalarımızı Booking’ten puanlara, yorumlara bakarak ayarladık ve hepsinden de çok memnun kaldık.
Heybetli ve tarihi bir binanın bir katını bu işe ayırmış Marco, yanılmıyorsam katta 4 oda var, her birini bu şekilde kiralıyor. İçerisini yeni yaptırmış olmalı, çünkü her şey son derece yeniydi. Odanın, bavulu açıp koyduğunda çok sıkışık bir hale gelecek kadar küçük olması dışında her şey oldukça iyiydi. Marco da çok yardımsever ve güler yüzlü, rahatlıkla tavsiye edeceğim bir yer. Biz 3 gece için 297 Euro ödedik (2022). Linkten tüm detaylarına ulaşabilirsiniz.
Bir çok eski İtalyan binasında olduğu gibi daracık çift kapılı bir asansörü var buranın. Dış kapı tel kapı olduğu için nefes alıp etrafı görmeye imkan tanıyor. İç kapı ise bar kapısı gibi 😊
Eşyalarımızı bıraktık ve 7'şer Euro vererek, 24 saat boyunca hem otobüs hem de metroda geçerli olan biletlerden alıp, ilk otobüsümüzü beklemeye başladık. Gideceğimiz yerlere varmak için hep google maps’in ulaşım önerilerini takip ettik ve sandığımın aksine genelde otobüsle yolculuk yaparken bulduk kendimizi.
Bu biletleri, otobüse ilk bindiğinizde otobüsteki makinelerden “convalide” ettiriyorsunuz, makine biletin üzerine tarihi ve saati basıyor. Eğer 24 saatlik biletse (bizde olduğu gibi) son kullanma tarih ve saatini de basıyor (Fotoğrafta >> Scad.:) Eğer bu işlemi yapmazsanız ve kontrolde yakalanırsanız büyük bir cezası var (İtalya’da otobüs sistemi hakkında detaylı bilgi verdiğim videoya buradan ulaşabilirsiniz).
İlk durağımız “aperitivo” yapmak üzere (İtalyan "aperitivo" kültürüne dair detaylı bilgi için buraya tıklayabilirsiniz) Salotto 42 oldu. Geniş bir kokteyl menüleri var.
Spritz'i farklı yorumlarla sundukları iki içecek tercih ettik biz; “Red Spritz” ve “Spritz 42”. Red Spritz’in içinde ahududu aroması ve prosecco var. Spritz 42'de ise Aperol'un yanında zencefilli bira ve ‘rabarbaro (rheum)’ isimli bir bitki bulunuyor. "Aperitivo" olarak sipariş edildiği için de yanında cips ve zeytin ile geliyor. İkisi 10’ar Euro.
Oradan çıkınca İspanyol Merdivenleri’ne doğru devam ettik. Şehirde bol miktarda çeşme var. Daha önce İtalya’da kuraklık ve kuraklık dolayısıyla çeşmelerin kapatıldığı haberlerini okuduğum için akan çeşmeler şaşırttı. Diğer bir şaşırdığım şey ise çeşmelerin sürekli olarak akıyor olmasıydı, yani vana yok, hep akıyor, daha önceki gelişlerimde dikkat etmemişim sanırım. Şimdi yaşla birlikte bu tür hassasiyetler artınca sürekli akıp giden suya üzülmedim değil. Öte yandan güneşin alnında yürürken saat başı 1’er Euro’ya şişe su almaktan kurtardığı için minnettarım tabi ki 😊
İspanyol Merdivenleri’nin bulunduğu üçgen şeklindeki 'Piazza di Spagna' (İspanyol Meydanı) kentin en hareketli noktalarından.
Merdivenler adını yakınındaki İspanyol Elçiliği’nden almış. 1723-1726 yılları arasında inşa edilen merdivenlerle 'Trinita dei Monti Kilisesi’ne kolay ulaşım amaçlanmış.
Her sene nisan ve mayıs aylarında lila & beyaz renklerde çiçeklerle dekore ediliyor.
Dönemin İspanya nüfuzu altındaki 'Piazza di Spagna' ile Fransa Kralı’nın himayesi altında yer alan 'Piazza Trinità dei Monti' (Trinita Tepesi) arasındaki dik yamacı birbirine bağlayan İspanyol Merdivenleri toplamda 135 basamaktan oluşuyor. Biz onları çıktık 😅
Bu arada son birkaç yıldır, tarihi yapıyı korumak adına, (biraz abartı bir karar olduğuna yönelik tepkiler alsa da) merdivenlerde oturmak yasaklandı. Ama en alt merdivenlere kaçak göçek oturanlar vardı, biz dahil😝
İspanyol Merdivenleri’nin alt bölümünde şehrin en ünlü çeşmelerinden biri olan kayık şeklindeki 'Fontana della Barcaccia' var. Bu çeşme, 1598 Noelinde Tiber nehrinde yaşanan büyük selin bir anıtı olarak inşa edilmiş. Bu tarihte Roma'nın tamamı sular altında kalmış ve mümkün olan tek yol teknelerle dolaşmakmış. Rivayete göre sel suları yatışınca bir tekne meydanda kalmış, bu da çeşme için ilham kaynağı olmuş. Çeşmeyi besleyen su kaynaklarının kanallarındaki basıncın düşük olması nedeniyle, Roma’nın geleneksel çeşmelerindeki fıskiyeler yerine, bu çeşmede, su sızdıran kayık şeklinde bir tekne tasarımı kullanılmış.
Bu da böyle konudan bağımsız bir çeşme 😁
Bir sonraki durağımız ise “Piazza del Popolo” idi.
'Piazza del Popolo', Roma'nın en büyük meydanı ve Avrupa'nın en güzel meydanları arasında. Birçok festival ve eğlenceye ev sahipliği yapan meydan, adını 'Santa Maria del Popolo Bazilikası'ndan alıyor ve ‘Halk Meydanı’ anlamına geliyor.
Meydanın hemen girişinde ikiz kuleler olarak bilinen 'Santa Maria in Monte Santo' ve 'Santa Maria dei Miracoli' kiliseleri bulunuyor.
Meydanın alameti farikalarından biri; ortasında bulunan dikilitaş. Roma'nın en büyük dikilitaşı olan bu obelisk Mısır'dan getirtilmiş.
Meydanın kuzeyinde 'Porta del Popolo' adı verilen çok ünlü bir kapı var. Adriyatik kıyısı ile Roma'yı bağlamak için Bernini tarafından inşa edilmiş.
Buradan sonra güneşin ve yola çıkmak için çook erken kalkmış olmanın da verdiği yorgunlukla akşam yemeği faslına geçiş yaptık ve gelmeden önce araştırıp not ettiğimiz bir yer olan “Cantina e Cucina” ya gittik.
Minnak bir sıra varken şansımıza hemen kapıda dışarıya bakan iki kişilik masa boşaldı ve orada yerimizi aldık.
Gezi öncesi sağlam bir araştırma yaparak Roma mutfağının köşe taşlarını not almıştık, bu notlardan hareketle “Saltimbocca alla Romana” ve “Tonnarelli Cacio e Pepe” söyledik.
‘Saltimbocca’ et bazlı bir yemek.
‘Tonnarelli’ makarnanın tipinin ismi. ‘Cacio e Pepe’ ise pecorino peyniri ve kara biberi ifade ediyor. Yanına da içecek olarak birer kadeh kırmızı şarap aldık. Yemekler oldukça lezzetliydi. Çalışanlar da çok yardımcı ve sempatik.
Sadece İtalyanca değil, İtalyan kültürünü de öğreniyor kendisi (eşim) 😉
Yaptığı hareketi İtalyanlar bir şeyin lezzetli olduğunu ifade etmek için kullanıyorlar.
Hesap bu şekilde minnoş şekerlerle geliyor. Tabi kafada hesabı TL’ye çevirmeye (1 Euro = 17,52 TL) kalkarsanız şekerler hesabı tatlandırmaya yetmiyor😅Dolayısıyla ruh sağlığımız açısından TL’ye çevirmeden devam ettik biz.
Otele dönmeden önceki son durağımız Venchi oldu. Oradan aldığımız dondurmalarımızı Pantheon’un önünde oturup hüplettik 😋 Gerçekten efsaneydi 😍
Fiyatlar bu şekilde:
İlk günümüzü bu şekilde tamamladık. Roma'daki ikinci günümüz için linke tıklayın per favore 😉